Ze stond in de deuropening met iemand te praten met een bos bloemen in haar hand. De afstand tussen beiden was onnatuurlijk. Zo doen we dat tegenwoordig. Elkaar ontmoeten. Een bloemetje komen brengen voor je verjaardag, niet zoenen en niet binnenkomen.

Nu we niet meer dicht bij elkaar mogen komen, word je je bewust van wat de fysieke afstand tussen mensen doet. Hebben we eerder het gemis aan contact zo aan den lijve ondervonden? Of worden we ons ineens bewust dat sommige mensen te dicht bij komen.

Doordat we elkaar niet meer aanraken maken we geen gelukshormonen meer aan en krijgen de hormonen die stress veroorzaken vrijspel. Dit kun je tegengaan door jezelf te strelen. Wrijf eens lekker je handen en voel je eigen lijf weer tintelen. Ik ga er zelfs van glimlachen!

Hoe verwen jij jezelf?