Ik heb heel lang met een boze blik de wereld ingekeken. Totdat iemand mij vroeg “Van wie is die boosheid?”. Het eerste dat in mij opkwam was “Van mij!”. Daarna liet ik de vraag zakken en voelde dat de boosheid niet van mij is, maar dat ik die van thuis uit heb meegekregen. Boos op de buitenwereld, vanuit een rechtvaardigheidsgevoel en de onmacht om daar iets aan te veranderen.

Ik weet nu dat ik de wereld niet kan veranderen, ik probeer wel een positieve bijdrage te leveren aan mijn directe omgeving. Rechtvaardigheidsgevoel is een mooie antenne en toch heb ik te accepteren dat niet alles “eerlijk” verloopt. Mijn boosheid popt af en toe nog weleens op, meestal in huiselijk kring. Gelukkig realiseer ik me dan mijn onmacht en kan oprecht sorry zeggen.

Wat heb jij van thuis meegekregen en hoe ga jij daarmee om?