“Kom maar binnen voor een kopje koffie” zei ik toe ik de deur openmaakte voor twee Jehova’s getuigen. Ik was oprecht verbaasd over mezelf.

Toen ik begon met de Lemniscaat Loop en me steeds meer bewust werd over de kracht van het verbinden van polariteiten, kon ik met goed fatsoen niet doen alsof ik niet thuis was. Wanneer ik anderen wil uitleggen dat je juist datgene zou moeten omarmen wat je nu laat liggen, is dit mijn kans, mijn uitdaging.

Ik deed de deur wijd open, lachte en zei nadat ik ze voor de koffie had uitgenodigd “maar we gaan het niet over Jesus hebben”.

De heren dronken hun koffie. We spraken over waar ze vandaan kwamen en over het langs de deuren gaan. Voorzichtig begon de jongste van de twee over hun roeping. Ik heb het oprecht aangehoord en gezegd dat ik een andere kijk heb.

Ze zijn nog een keer terug geweest voor de koffie en een gesprek. Ik kreeg een wachttoren. Ik heb hen een Lemniscaat Loop kaartje gegeven. In de basis zoeken zij een mooie wereld en ik ook.

Welke tegenstelling ga jij deze week verbinden?